Zoeken op website

20 must-know terminalopdrachten voor nieuwe Linux-gebruikers


Dus, bent u van plan om over te stappen van Windows naar Linux of bent u onlangs overgestapt naar Linux? Oeps! Wat vraag ik? Waarom zou je anders hier zijn?

In mijn eerdere ervaring als nieuwkomer waren Linux-opdrachten en terminals behoorlijk intimiderend. Ik maakte me zorgen over de commando's en vroeg me af in hoeverre ik ze moest onthouden en onthouden om vaardig en volledig functioneel te worden met Linux.

Ongetwijfeld hebben online documentatie, Linux-boeken, man-pagina's en de gebruikersgemeenschap aanzienlijke hulp geboden.

Ik ben er echter sterk van overtuigd dat er een artikel zou moeten komen met basis Linux-commando's in gemakkelijk te leren en te begrijpen taal.

Deze motivaties inspireerden mij om Linux onder de knie te krijgen en gebruiksvriendelijker te maken. Dit artikel is een stap in de richting van dat doel.”

1. ls-opdracht

Het commando 'ls' staat voor 'List Directory Contents', dat wordt gebruikt om de inhoud van de map weer te geven, ongeacht of het bestanden of submappen zijn, waaruit het commando afkomstig is. uitgevoerd.

ls

Met het commando ‘ls -l’ wordt de inhoud van de map weergegeven in een gedetailleerd, lang lijstformaat.

ls -l

Met het commando ‘ls -a‘ wordt de inhoud van een map weergegeven, inclusief verborgen bestanden die beginnen met '.'.

ls -a

In Linux wordt een bestandsnaam die begint met '.' als verborgen beschouwd. In Linux wordt elk bestand, elke map, elk apparaat of elke opdracht als een bestand behandeld.

Het resultaat van het ls -l commando is:

  • Bestandstype – Het eerste teken vertegenwoordigt het bestandstype ('-' voor een gewoon bestand, 'd' voor een map, 'l' voor een symbolische link, enz.).
  • Rechten – De volgende negen tekens vertegenwoordigen de rechten van het bestand voor de eigenaar, groep en anderen. Deze tekens kunnen 'r' voor lezen, 'w' voor schrijven en 'x' voor uitvoeringsrechten bevatten.
  • Aantal links – Geeft het aantal harde links aan die naar het bestand of de map verwijzen.
  • Eigenaar en groep – Specificeert de gebruiker (eigenaar) en groep die aan het bestand of de map is gekoppeld.
  • Bestandsgrootte – Toont de grootte van het bestand in bytes.
  • Wijzigingstijd – Toont de datum en tijd waarop het bestand of de map voor het laatst is gewijzigd.
  • Bestands- of mapnaam – De werkelijke naam van het bestand of de map.

Voor meer “ls” commandovoorbeelden kunt u onze serie artikelen lezen:

2. lsblk-opdracht

Het commando ‘lsblk’, een afkorting van ‘List Block Devices’, geeft blokapparaten weer met hun toegewezen naam (exclusief RAM) in een boomachtig formaat op de standaarduitvoer.

lsblk

De opdracht ‘lsblk -l’ geeft blokapparaten weer in een ‘lijst’-structuur in plaats van in een boomstructuur.

lsblk -l

lsblk is een zeer nuttige en gemakkelijke manier om de naam te identificeren van het nieuwe USB-apparaat dat u zojuist hebt aangesloten, vooral als u met schijven of blokken in de terminal moet werken.

3. MD5sum-opdracht

De ‘md5sum’ staat voor ‘Compute en Check MD5 Message-Digest‘. MD5-controlesom (gewoonlijk ‘hash‘ genoemd) wordt gebruikt om de integriteit van bestanden te matchen of te verifiëren die mogelijk zijn gewijzigd als gevolg van een foutieve bestandsoverdracht, schijffout of niet-kwaadwillige interferentie.

md5sum teamviewer_linux.deb 

47790ed345a7b7970fc1f2ac50c97002  teamviewer_linux.deb

De gebruiker kan de gegenereerde md5sum vergelijken met de officieel verstrekte md5sum. MD5sum wordt als minder veilig beschouwd dan sha1sum, wat we later zullen bespreken.

4. dd-opdracht

De opdracht dd staat voor ‘Een bestand converteren en kopiëren’ en kan worden gebruikt om een bestand te converteren en te kopiëren. Meestal wordt het gebruikt om een ISO-bestand (of een ander bestand) naar een USB-apparaat (of een andere locatie) te kopiëren, waardoor het geschikt is voor het maken van een opstartbare USB-stick.

dd if=debian.iso of=/dev/sdb1 bs=512M; sync

Opmerking: In het bovenstaande voorbeeld wordt verondersteld dat het USB-apparaat sdb1 is (u moet dit verifiëren met de opdracht lsblk, anders overschrijft u uw schijf en besturingssysteem), gebruik de naam van de schijf zeer voorzichtig!

De uitvoering van het dd-commando duurt enige tijd, variërend van enkele seconden tot enkele minuten, afhankelijk van de grootte en het type bestand en de lees- en schrijfsnelheid van de USB-stick.

5. naamloze opdracht

Het uname-commando staat voor (Unix-naam) en drukt gedetailleerde informatie af over de machinenaam, het besturingssysteem en de kernelversie.

uname -a

Linux TecMint 6.2.0-39-generic #40~22.04.1-Ubuntu SMP PREEMPT_DYNAMIC 
Thu Nov 16 10:53:04 UTC 2 x86_64 x86_64 x86_64 GNU/Linux

Het resultaat van het uname -a commando is:

  • Linux“: de kernelnaam van de machine.
  • tecmint“: de knooppuntnaam van de machine.
  • 6.2.0-39-generic“: de kernelrelease.
  • 22.04.1-Ubuntu SMP“: de releaseversie van het besturingssysteem.
  • x86_64“: de architectuur van de processor.
  • GNU/Linux“: de naam van het besturingssysteem.

6. Geschiedenis Commando

Het history-commando staat voor History (Event) Record en drukt de geschiedenis af van een lange lijst met uitgevoerde commando's in de terminal.

history

Opmerking: door op 'Ctrl + R' te drukken, kunt u zoeken naar eerder uitgevoerde opdrachten, waardoor uw opdracht kan worden voltooid met behulp van de functie voor automatisch aanvullen.

(reverse-i-search)`if': ifconfig

Voor meer voorbeelden van geschiedenis-opdrachten kunt u onze reeks artikelen raadplegen:

7. sudo-opdracht

Met de opdracht “sudo” (superuser do) kan een toegestane gebruiker een opdracht uitvoeren als superuser of als een andere gebruiker, zoals gespecificeerd door het beveiligingsbeleid in de sudoers-lijst.

sudo apt update

Opmerking: sudo stelt gebruikers in staat superuser-rechten te lenen, terwijl een soortgelijk commando ‘su‘ gebruikers in staat stelt in te loggen als superusers. Sudo is veiliger dan su.

Het wordt afgeraden om sudo of su te gebruiken voor normaal dagelijks gebruik, omdat dit tot ernstige fouten kan leiden als u per ongeluk iets verkeerd doet. Daarom is een zeer Een populair gezegde in de Linux-gemeenschap is:

“To err is human, but to really foul up everything, you need a root password.”

Voor meer voorbeelden van sudo-opdrachten kunt u onze reeks artikelen raadplegen:

8. mkdir-opdracht

De (make directory) creëert een nieuwe directory met een naampad. Als de map echter al bestaat, wordt de foutmelding “Kan geen map maken, map bestaat al” geretourneerd.

Het mkdir-commando (make directory) wordt gebruikt om een nieuwe map met een opgegeven pad te maken. Als de map echter al bestaat, wordt er een foutmelding weergegeven met de melding ‘kan geen map maken, de map bestaat al‘.

mkdir tecmint

Directory's kunnen alleen worden aangemaakt binnen mappen waarvoor de gebruiker schrijfrechten heeft.

9. raak Commando aan

Het touch-commando staat voor ‘update de toegangs- en wijzigingstijden van elk BESTAND naar de huidige tijd.’ Het ‘touch‘-commando maakt het bestand alleen aan als het niet bestaat. Als het bestand al bestaat, wordt de tijdstempel bijgewerkt, maar niet de inhoud van het bestand.

touch tecmintfile

Het commando `touch` kan alleen worden gebruikt om een bestand aan te maken in een map waarvoor de gebruiker schriftelijke toestemming heeft, als het bestand daar nog niet bestaat.

10. chmod-opdracht

Het commando “chmod” staat voor “change file mode bits”, waarmee de bestandsmodus (rechten) van elk opgegeven bestand, map, script, enz., volgens de opgegeven modus.

Er bestaan 3 soorten toestemming voor een bestand (map of iets anders, maar om het simpel te houden gebruiken we een bestand).

Read (r)=4
Write(w)=2
Execute(x)=1

Dus als u alleen leesrechten voor een bestand wilt geven, krijgt het de waarde '4', voor alleen schrijfrechten een waarde van '2' en voor alleen toestemming uitvoeren, de waarde '1' moet worden opgegeven. Voor lees- en schrijftoestemming moet 4+2=‘6‘ worden gegeven, enzovoort.

Nu moeten er rechten worden ingesteld voor 3 soorten gebruikers en gebruikersgroepen. De eerste is de eigenaar, vervolgens de gebruikersgroep en ten slotte de wereld.

rwxr-x--x   abc.sh

Hier is de toestemming van de root rwx (lezen, schrijven en uitvoeren). gebruikersgroep waartoe het behoort is r-x (alleen lezen en uitvoeren, geen schrijfrechten) en voor de wereld is –x (alleen uitvoeren).

Om de toestemming te wijzigen en lees, schrijf en uitvoer toestemming te verlenen aan de eigenaar, groep en wereld.

chmod 777 abc.sh

alleen lees en schrijf toestemming voor alle drie.

chmod 666 abc.sh

lezen, schrijven en uitvoeren naar de eigenaar en worden alleen uitgevoerd naar groep en wereld.

chmod 711 abc.sh

chmod is een van de meest cruciale commando's die nuttig blijkt te zijn voor zowel systeembeheerders als gebruikers. In een omgeving met meerdere gebruikers of op een server is dit commando onmisbaar, omdat het verkeerd instellen van machtigingen een bestand ontoegankelijk kan maken of ongeautoriseerde toegang aan individuen kan verlenen.

11. chown-opdracht

Het chown-commando staat voor “bestandseigenaar en groep wijzigen“, wat wordt gebruikt om de eigenaar en/of groep van een bestand of map te wijzigen.

Hieronder ziet u een voorbeeld van hoe de opdracht chown doorgaans wordt gebruikt.

chown newowner:newgroup filename

Als u bijvoorbeeld de eigenaar van een bestand met de naam “example.txt” wilt wijzigen in een gebruiker met de naam “tecmint” en een groep met de naam “gebruikers<“, het commando zou zijn:

chown tecmint:users example.txt

12. apt-opdracht

Op op Debian gebaseerde distributies zoals Ubuntu en Linux Mint staat de opdracht apt voor (Advanced Package Tool), dat wordt gebruikt om softwarepakketten op een systeem te installeren, upgraden en beheren vanaf de opdrachtregel.

sudo apt search wget
sudo apt install wget
sudo apt update

Het apt commando wordt als geavanceerder en intelligenter beschouwd in vergelijking met het yum- of dnf-commando.

13. tar-opdracht

Het tar-commando is een Tape Archive dat handig is bij het maken van een archief, in verschillende bestandsformaten en bij het uitpakken ervan.

tar -zxvf abc.tar.gz (Remember 'z' for .tar.gz)
tar -jxvf abc.tar.bz2 (Remember 'j' for .tar.bz2)
tar -cvf archieve.tar.gz(.bz2) /path/to/folder/abc

Opmerking: Een ‘tar.gz‘ betekent gzip. ‘tar.bz2‘ is gecomprimeerd met bzip, dat een betere maar langzamere compressiemethode gebruikt.

14. cal-opdracht

De “cal” (Kalender) wordt gebruikt om de kalender van de huidige maand of een andere maand van een jaar dat vooruitgaat of voorbij is, weer te geven.

cal 

Toon de kalender van het jaar 1835 voor februari, die al verstreken is.

cal 02 1835

Toont de kalender van het jaar 2145 voor juli, die vooruitgaat

cal 07 2145

Opmerking: u hoeft de kalender niet 50 jaar terug te draaien, en u hoeft ook geen complexe wiskundige berekeningen uit te voeren om de dag te bepalen waarop u bent geboren of de dag waarop uw aankomende verjaardag valt.

15. datumopdracht

Het datumcommando wordt gebruikt om de huidige datum en tijd weer te geven. Het kan ook worden gebruikt om de systeemdatum en -tijd in te stellen.

Om de huidige datum en tijd weer te geven.

date

Om de huidige datum weer te geven in het formaat “JJJJ-MM-DD“.

date +"%Y-%m-%d"

Om de systeemdatum en -tijd in te stellen.

sudo date MMDDhhmm[[CC]YY][.ss]

Met het bovenstaande commando kunt u de systeemdatum en -tijd instellen. Vervang MM, DD, uu, mm, CC, JJ en ss door respectievelijk de gewenste waarden voor maand, dag, uur, minuut, eeuw, jaar en seconde.

Opmerking: de opdracht date is zeer nuttig bij scripting, vooral voor op tijd en datum gebaseerde bewerkingen. Bovendien kan het wijzigen van de datum en tijd via de terminal ervoor zorgen dat u zich een echte GEEK voelt! (Je hebt uiteraard root-rechten nodig om deze bewerking uit te voeren, omdat het een systeembrede wijziging met zich meebrengt).

16. kattenopdracht

Het cat-commando staat voor (Aaneenschakeling), wat betekent (samenvoegen) twee of meer gewone bestanden en/of de inhoud van een bestand afdrukken op standaarduitvoer.

Om de inhoud van een bestand weer te geven.

cat filename

Om meerdere bestanden samen te voegen betekent dat de volgende opdracht de inhoud van file1 en file2 samenvoegt en het resultaat in de terminal weergeeft.

cat file1 file2

De inhoud van a.txt, b.txt, c.txt en d.txt wordt gecombineerd en toegevoegd aan het einde van het bestand abcd.txt.

cat a.txt b.txt c.txt d.txt >> abcd.txt

kat abcd.txt

Opmerking: de “>> ” en “> ” worden toevoegsymbolen genoemd. Ze worden gebruikt om de uitvoer aan een bestand toe te voegen en niet aan de standaarduitvoer.

Het “>” symbool verwijdert een bestand dat al bestond en maakt een nieuw bestand aan. Om veiligheidsredenen wordt daarom geadviseerd om “>>” te gebruiken, die de uitvoer schrijft zonder het bestand overschrijven of verwijderen.

Voordat ik verder ga, moet ik u iets vertellen over jokertekens (in de meeste televisieprogramma's bent u op de hoogte van jokertekens). Wildcards zijn een shell-functie die de opdrachtregel veel krachtiger maakt dan welk GUI-bestand dan ook manager.

Zie je, als je een grote groep bestanden wilt selecteren in een grafische bestandsbeheerder, moet je ze meestal met je muis selecteren. Dit lijkt misschien eenvoudig, maar in sommige gevallen kan het erg frustrerend zijn.

Stel bijvoorbeeld dat u een map heeft met een enorme hoeveelheid allerlei soorten bestanden en submappen, en u besluit alle HTML-bestanden met het woord “Linux” ergens in het midden van hun map te verplaatsen. namen, van die grote map naar een andere map.

Wat is een eenvoudige manier om dit te doen? Als de map een groot aantal HTML-bestanden met verschillende namen bevat, is uw taak allesbehalve eenvoudig!

Op de Linux-opdrachtregel is die taak net zo eenvoudig uit te voeren als het verplaatsen van slechts één HTML-bestand, en het is zo eenvoudig vanwege de shell-wildcards. Dit zijn speciale tekens waarmee u bestandsnamen kunt selecteren die overeenkomen met bepaalde tekenpatronen.

Hierdoor kunt u zelfs een grote groep bestanden selecteren door slechts een paar tekens te typen, en in de meeste gevallen is dit eenvoudiger dan het selecteren van de bestanden met een muis.

Hier is een lijst met de meest gebruikte jokertekens:

Wildcard			Matches
   *			zero or more characters
   ?			exactly one character
[abcde]			exactly one character listed
 [a-e]			exactly one character in the given range
[!abcde]		any character that is not listed
 [!a-e]			any character that is not in the given range
{debian,linux}		exactly one entire word in the options given

De ! wordt geen symbool genoemd, en het omgekeerde van de string die met '!' is verbonden, is waar.

17. cp-opdracht

Het cp-commando staat voor (kopiëren), het kopieert een bestand van de ene locatie naar een andere locatie.

cp /home/user/Downloads abc.tar.gz /home/user/Desktop

Opmerking: De cp is een van de meest gebruikte commando's in shell-scripting en kan worden gebruikt met jokertekens (beschrijf in het bovenstaande blok), voor aangepaste en gewenste bestanden kopiëren.

18. mv-opdracht

Het mv-commando verplaatst een bestand van de ene locatie naar een andere locatie.

mv /home/user/Downloads abc.tar.gz /home/user/Desktop

Opmerking: de opdracht mv kan worden gebruikt met jokertekens. mv moet met voorzichtigheid worden gebruikt, omdat het verplaatsen van systeem-/ongeautoriseerde bestanden kan leiden tot beveiliging en tot een storing van het systeem.

19. pwd-opdracht

Met het pwd-commando (print werkmap) wordt de huidige werkmap afgedrukt met de volledige padnaam van de terminal.

pwd 

/home/user/Desktop

Opmerking: het pwd commando zal niet vaak worden gebruikt in scripting, maar het is een absolute redder in nood voor een newbie die verdwaald raakt in de terminal in zijn vroege verbinding met Linux. (Linux wordt meestal nux of nix genoemd).

20. cd-opdracht

Ten slotte staat het vaak gebruikte cd-commando voor (directory wijzigen), waarmee de werkmap vanaf de terminal zelf wordt gewijzigd in uitvoeren, kopiëren, verplaatsen, schrijven, lezen, enz.

cd /home/user/Desktop
pwd

/home/user/Desktop

Opmerking: het cd commando komt te hulp bij het schakelen tussen mappen vanaf de terminal. De "cd ~" verandert de werkmap naar de thuismap van de gebruiker, wat erg handig is als een gebruiker verdwaald raakt in de terminal. De "cd .." verandert de werkmap naar de bovenliggende map van de huidige werkmap.

Conclusie

Deze commando's zullen ongetwijfeld je comfort met Linux vergroten. Dit is echter niet de conclusie. Binnenkort zal ik aanvullende opdrachten introduceren die waardevol zullen blijken voor ‘Middle-Level Users‘. U zult een promotie zien in uw status op gebruikersniveau, waarbij u zich ontwikkelt van een nieuweling tot een gebruiker op het middenniveau.

In het volgende artikel zal ik commando's bedenken zoals ‘Kill‘, ‘ps‘ en ‘grep‘.