LFCS #4: Opslagapparaten partitioneren in Linux
De Linux Foundation lanceerde de LFCS-certificering (Linux Foundation Certified Sysadmin), een schitterende kans voor systeembeheerders om door middel van een op prestaties gebaseerd examen te laten zien dat ze algemene operationele prestaties kunnen leveren ondersteuning van Linux-systemen: systeemondersteuning, diagnose en monitoring op het eerste niveau, plus escalatie van problemen – indien nodig – naar andere ondersteuningsteams.
Houd er rekening mee dat Linux Foundation-certificeringen nauwkeurig zijn, volledig gebaseerd zijn op prestaties en altijd en overal beschikbaar zijn via een online portal. U hoeft dus niet langer naar een examencentrum te reizen om de certificeringen te verkrijgen die u nodig heeft om uw vaardigheden en expertise vast te stellen.
De serie heet Voorbereiding op de LFCS (Linux Foundation Certified Sysadmin) delen 1 tot en met 33 en behandelt de volgende onderwerpen:
- Part 1
Hoe u het ‘Sed’-commando gebruikt om bestanden in Linux te manipuleren
- Part 2
Hoe Vi/Vim onder Linux te installeren en te gebruiken
- Part 3
-
Bestanden en directoires comprimeren en bestanden zoeken in Linux
- Part 4
Opslagapparaten partitioneren, bestandssystemen formatteren en swappartitie configureren
- Part 5
Mount/Unmount lokale en netwerkbestandssystemen (Samba en NFS) in Linux
- Part 6
Partities samenstellen als RAID-apparaten – Systeemback-ups maken en beheren
- Part 7
Systeemopstartprocessen en -services beheren (SysVinit, Systemd en Upstart
- Part 8
Hoe u gebruikers en groepen, bestandsrechten en Sudo-toegang beheert
- Part 9
Linux-pakketbeheer met Yum, RPM, Apt, Dpkg, Aptitude en Zypper
- Part 10
Leren van basisshellscripts en probleemoplossing voor bestandssystemen
- Part 11
LVM beheren en creëren met de opdrachten vgcreate, lvcreate en lvextend
- Part 12
Hoe Linux te verkennen met geïnstalleerde Help-documentatie en -hulpmiddelen
- Part 13
-
Grand Unified Bootloader (GRUB) configureren en problemen oplossen
- Part 14
Bewaak het resourcegebruik van Linux-processen en stel proceslimieten per gebruiker in
- Part 15
Kernel Runtime-parameters instellen of wijzigen in Linux-systemen
- Part 16
Implementatie van verplichte toegangscontrole met SELinux of AppArmor in Linux
- Part 17
Toegangscontrolelijsten (ACL's) en schijfquota instellen voor gebruikers en groepen
- Part 18
Netwerkservices installeren en automatisch opstarten bij opstarten configureren
- Part 19
Een ultieme handleiding voor het instellen van een FTP-server om anonieme aanmeldingen toe te staan
- Part 20
Stel een Basic Recursive Caching DNS-server in en configureer zones voor domein
- Part 21
Hoe u de MariaDB-databaseserver installeert, beveiligt en de prestaties afstemt
- Part 22
Hoe u NFS Server installeert en configureert voor het delen van bestandssystemen
- Part 23
-
Apache instellen met op naam gebaseerde virtuele hosting met SSL-certificaat
- Part 24
Hoe u een Iptables-firewall instelt om externe toegang tot services in Linux mogelijk te maken
- Part 25
Hoe u van een Linux een router kunt maken die verkeer statisch en dynamisch afhandelt
- Part 26
Hoe u gecodeerde bestandssystemen kunt instellen en uitwisselen met behulp van de Cryptsetup Tool
- Part 27
Systeemgebruik en -storingen controleren en problemen met Linux-servers oplossen
- Part 28
Hoe u een netwerkrepository instelt om pakketten te installeren of bij te werken
- Part 29
Netwerkprestaties, beveiliging en probleemoplossing controleren
- Part 30
Hoe u virtuele machines en containers installeert en beheert
- Part 31
Leer de basisprincipes van Git om projecten efficiënt te beheren
- Part 32
Een beginnershandleiding voor het configureren van IPv4- en IPv6-adressen in Linux
- Part 33
Een beginnershandleiding voor het creëren van netwerkbinding en -bridging in Ubuntu
Dit bericht is deel 4 van een reeks van 33 tutorials. Hier in dit deel behandelen we het partitioneren van opslagapparaten, het formatteren van bestandssystemen en het configureren van swappartities, die vereist zijn voor het LFCS-certificeringsexamen.
Partitioneren van opslagapparaten in Linux
Partitioneren is een manier om een enkele harde schijf te verdelen in een of meer delen of “slices”, genaamd partities. Een partitie is een sectie op een schijf die wordt behandeld als een onafhankelijke schijf en die één type bestandssysteem bevat, terwijl een partitietabel een index is die die fysieke secties van de harde schijf relateert aan partitie-identificaties.
In Linux is de traditionele tool voor het beheren van MBR-partities (tot ~2009) in IBM PC-compatibele systemen de fdisk-opdracht. Voor GPT-partities (~2010 en later) gebruiken we gdisk. Elk van deze tools kan worden aangeroepen door de naam ervan te typen, gevolgd door een apparaatnaam (zoals /dev/sdb).
MBR-partities beheren met fdisk
We bespreken eerst fdisk.
fdisk /dev/sdb
Er verschijnt een prompt waarin om de volgende handeling wordt gevraagd. Als u het niet zeker weet, kunt u op de toets ‘m
’ drukken om de helpinhoud weer te geven.
In de bovenstaande afbeelding zijn de meest gebruikte opties gemarkeerd. U kunt op elk moment op ‘p
‘ drukken om de huidige partitietabel weer te geven.
De kolom Id toont het partitietype (of partitie-ID) dat door fdisk aan de partitie is toegewezen. Een partitietype dient als indicator voor het bestandssysteem, de partitie bevat of, in eenvoudige woorden, de manier waarop gegevens in die partitie worden benaderd.
Houd er rekening mee dat een uitgebreide studie van elk partitietype buiten het bestek van deze tutorial valt, aangezien deze serie zich richt op het LFCS-examen, dat op prestaties is gebaseerd.
fdisk-opdrachtgebruik
Enkele van de door fdisk gebruikte opties zijn als volgt:
- U kunt alle partitietypen weergeven die door fdisk kunnen worden beheerd door op de optie ‘
l
’ te drukken (kleine letters l). - Druk op ‘
d
‘ om een bestaande partitie te verwijderen. Als er meer dan één partitie op de schijf wordt aangetroffen, wordt u gevraagd welke partitie moet worden verwijderd. - Voer het corresponderende nummer in en druk vervolgens op ‘
w
‘ (schrijf wijzigingen in de partitietabel) om de wijzigingen toe te passen.
In het volgende voorbeeld zullen we /dev/sdb2
verwijderen en vervolgens de partitietabel afdrukken (p
) om de wijzigingen te verifiëren.
Druk op ‘n
’ om een nieuwe partitie te maken, en vervolgens op ‘p
’ om aan te geven dat het een primaire partitie zal zijn. Ten slotte kunt u alle standaardwaarden accepteren (in welk geval de partitie alle beschikbare ruimte in beslag neemt), of als volgt een grootte opgeven.
Als de partitie Id die fdisk heeft gekozen niet de juiste is voor onze installatie, kunnen we op ‘t‘ drukken om deze te wijzigen.
Wanneer u klaar bent met het instellen van de partities, drukt u op ‘w
’ om de wijzigingen op de schijf vast te leggen.
GPT-partities beheren met gdisk
In het volgende voorbeeld gebruiken we /dev/sdb
.
gdisk /dev/sdb
We moeten er rekening mee houden dat gdisk kan worden gebruikt om MBR- of GPT-partities te maken.
Het voordeel van het gebruik van GPT-partitionering is dat we maximaal 128 partities op dezelfde schijf kunnen maken, waarvan de grootte kan oplopen tot petabytes, terwijl de maximale grootte voor MBR partities is 2 TB.
Merk op dat de meeste opties in fdisk hetzelfde zijn in gdisk. Om die reden zullen we er niet in detail op ingaan, maar hier is een screenshot van het proces.
Bestandssystemen formatteren in Linux
Zodra we alle benodigde partities hebben aangemaakt, moeten we bestandssystemen aanmaken. Voer de volgende ls-opdracht uit om de lijst met bestandssystemen te vinden die op uw systeem worden ondersteund.
ls /sbin/mk*
Het type bestandssysteem dat u moet kiezen, hangt af van uw vereisten. U moet de voor- en nadelen van elk bestandssysteem en zijn eigen reeks functies overwegen. Twee belangrijke kenmerken waarnaar moet worden gezocht in een bestandssysteem zijn.
- Ondersteuning voor journaling, waardoor gegevens sneller kunnen worden hersteld in het geval van een systeemcrash.
- Ondersteuning voor Security Enhanced Linux (SELinux), volgens de projectwiki, is “een beveiligingsverbetering voor Linux die gebruikers en beheerders meer controle geeft over toegangscontrole”.
In ons volgende voorbeeld zullen we een ext4 bestandssysteem maken (ondersteunt zowel journaling als SELinux) met de naam Tecmint op /dev/sdb1, met behulp van mkfs, waarvan de basissyntaxis is.
mkfs -t [filesystem] -L [label] device
or
mkfs.[filesystem] -L [label] device
Wisselpartities maken en gebruiken
Wisselpartities zijn nodig als we ons Linux-systeem toegang willen geven tot virtueel geheugen, een gedeelte van de harde schijf dat is aangewezen voor gebruik als geheugen wanneer het hoofdsysteemgeheugen (RAM) volledig in gebruik is.
Om die reden is een swappartitie mogelijk niet nodig op systemen met voldoende RAM om aan alle vereisten te voldoen; Maar zelfs in dat geval is het aan de systeembeheerder om te beslissen of hij een swappartitie wil gebruiken of niet.
Een eenvoudige vuistregel om de grootte van een swappartitie te bepalen is als volgt.
Swap moet doorgaans gelijk zijn aan 2x fysiek RAM voor maximaal 2 GB fysiek RAM, en vervolgens 1x extra fysiek RAM voor elke hoeveelheid boven 2 GB, maar nooit minder dan 32 MB.
Dus als:
M=Hoeveelheid RAM in GB, en S=Hoeveelheid swap in GB, dan
If M < 2
S = M *2
Else
S = M + 2
Houd er rekening mee dat dit slechts een formule is en dat alleen u, als systeembeheerder, het laatste woord heeft over het gebruik en de grootte van een swappartitie.
Om een swappartitie te configureren, maakt u, zoals eerder gedemonstreerd, een gewone partitie met de gewenste grootte. Vervolgens moeten we de volgende vermelding toevoegen aan het bestand /etc/fstab (X kan b of c zijn b>).
/dev/sdX1 swap swap sw 0 0
Laten we ten slotte de swappartitie formatteren en inschakelen.
mkswap /dev/sdX1
swapon -v /dev/sdX1
Om een momentopname van de swappartitie(s) weer te geven.
cat /proc/swaps
Om de swappartitie uit te schakelen.
swapoff /dev/sdX1
Voor het volgende voorbeeld gebruiken we /dev/sdc1 (=512 MB, voor een systeem met 256 MB RAM) om een partitie met fdisk op te zetten die we als swap zullen gebruiken, hieronder de hierboven beschreven stappen. Houd er rekening mee dat we in dit geval een vaste maat opgeven.
Conclusie
Het maken van partities (inclusief swap) en het formatteren van bestandssystemen zijn cruciaal op uw weg naar systeembeheer. Ik hoop dat de tips in dit artikel je zullen helpen je doelen te bereiken. Voel je vrij om je eigen tips en ideeën toe te voegen in de opmerkingen hieronder, ten behoeve van de gemeenschap.
Het LFCS eBook is nu te koop. Bestel vandaag nog uw exemplaar en begin uw reis om een gecertificeerde Linux-systeembeheerder te worden!
Product Name | Price | Buy |
---|---|---|
The Linux Foundation’s LFCS Certification Preparation Guide | $19.99 | [Buy Now] |
Als laatste, maar daarom niet minder belangrijk, kunt u overwegen om uw examenvoucher te kopen via de volgende links. Zo verdient u een kleine commissie, waarmee we dit boek up-to-date kunnen houden.